Aktualności - szczegóły

Wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów

 

 

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu, przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na jego rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie zachodzi, co do zasady, gdy:

  • dostawcą towarów jest podatnik podatku od wartości dodanej lub podatku od towarów i usług;
  • nabywcą towarów jest podatnik, a towary mają służyć działalności gospodarczej;
  • osoba prawna niebędąca podatnikiem.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie zachodzi również, gdy:

  • dokonujący dostawy nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej;
  • nabywcą nie jest podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem - gdy przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Obowiązek podatkowy przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. Jeżeli wcześniej zagraniczny podatnik dokonujący dostawy wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Podstawą opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest kwota należna za towar, powiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku VAT, oraz wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od nabywcy dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

 

 

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innym państwie członkowskim.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc, uważa się ją dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, podstawę opodatkowania ustala się na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29. a. Ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący WDT otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczonych przez podatnika. Należy uwzględnić koszty dodatkowe, a wyłączyć rabaty, zwrócone towary i opakowania.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% wtedy, gdy spełnione są poniższe warunki:

  • nabywca musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  • sprzedawca ma obowiązek zarejestrować się jako czynny podatnik VAT, niekorzystający ze zwolnienia oraz zgłosić  w Urzędzie Skarbowym zamiar dokonywania WDT;
  • sprzedawca przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium członkowskie inne niż terytorium kraju.

Dowody potwierdzające wywóz WDT, to:

  • w przypadku, gdy transport towarów zlecony jest przewoźnikowi - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, potwierdzone przez nabywcę, że towary zostały dostarczone;
  • w przypadku, gdy transport towarów dokonywany jest przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy - dokument będący w posiadaniu przez podatnika, zawierający co najmniej 1) imiona i nazwiska lub nazwy oraz adres siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy, 2) adres, pod który przewożone są towary, 3) określenie towarów i ich ilości, 4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę, 5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym towary są wywożone, 6) specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku.

Wróć