Z dniem 1 stycznia 2018 r. wprowadzonych zostało wiele zmian w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2006 r. poz. 2032 z późn.zm.).

Nowelizacja wprowadziła dwie istotne zmiany w zakresie 50% kosztów uzyskania przychodów.

Pierwsza zmiana – korzystna dla podatników,  to podwyższenie limitu kosztów uzyskania przychodu do kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. do 85528 zł rocznie.

Druga - niekorzystna, to ograniczenie możliwości stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów wyłącznie do określonych rodzajów przychodów. Są to przychody zg. z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskane z tytułu n/w działalności:

• twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, programów komputerowych, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
• badawczo – rozwojowej oraz naukowo – dydaktycznej;
• artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii;
• w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów i kaskaderów;
• publicystycznej.

Pozostałe osoby które były uprawnione do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów (np. inżynierowie, projektanci, tłumacze czy geodeci) utracili taka możliwość i w konsekwencji koszty uzyskania przychodów mogą rozpoznawać wyłącznie w wysokości 20% lub w przypadku osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę – w wysokości kosztów pracowniczych.